Zaoczne studia inżynierskie

Nazwa przedmiotu –

Teoria sprężystości i plastyczności

Przedmioty poprzedzające –

Wytrzymałość materiałów –

Program –

Wykłady (W)

Semestr II 7x2=14 godz.

Założenia teorii sprężystości i plastyczności (1);

Warunki równowagi, relacje nierozdzielności i związki konstytutywne (2);

Podstawowe modele tworzyw wisko-elastycznych (VOIGT’A, MAXWELL’A, STANDARDOWY, BOLTZMANN’A i SOROKIN’A) (1);

Niezmienniki stopnia pierwszego, drugiego i trzeciego tensora naprężenia wynikające z analizy naprężeń głównych (1);

Pięć twierdzeń dotyczących dewiatorów i tensorów kulistych jako elementów dekompozycji dowolnego tensora rzędu drugiego (1);

Niezmiennik zmodyfikowany stopnia drugiego dewiatora dowolnego tensora; ten niezmiennik dotyczący dewiatora tensora naprężenia i gęstość potencjału plastyczności (1);

Energia sprężystości i jej gęstość wyrażona przez niezmienniki tensora naprężenia (1);

Definicja gęstości energii sprężystości odkształceń postaciowych jako miary wytężenia w hipotezie M.T. Hubera, von Misesa i Hencky’ego; wyprowadzenie wzorów dotyczących naprężeń zredukowanych (1);

Podstawowe zależności konstytutywne klasycznej teorii plastyczności (relacje Saint Venant’a, Levy-Mises’a, Prandtl’a-Reusz’a i Hencky’ego) (1);

Płaski stan odkształcenia i naprężenia (1);

Funkcje naprężeń we współrzędnych krzywoliniowych i kartezjańskich (również Maxwell’a, Morera i Airy) (1);

Hipotezy wytężeniowe i ich rozwój historyczny (GALILEUSZA, LAME-RANKINE’A, MARIOTTE’A COULOMBA’A, TRESKI-GUEST’A, BELTRAMI’EGO HUBERA-MISES’A-HENCKY’EGO, BURZYŃSKIEGO, BAŁANDINA-STASSI-d’ALIA I CAQUOT) (2).

Ćwiczenia projektowe (P)

Semestr II 7x2=14 godz.

Przedmiotem ćwiczenia jest indywidualne zadanie wyznaczenia statycznego rozkładu przemieszczeń i naprężeń w swobodnie podpartej tarczy prostokątnej, wykonanej z tworzywa izotropowego i w dany sposób obciążonej na jej górnej krawęzi;

Formy zaliczenia -

W - egzamin pisemny i ustny;

P - wykonanie indywidualnego ćwiczenia oraz jego obrona.