Wytrzymałość materiałów ;
Analiza matematyczna,
Metody matematyczne stereomechaniki,
Mechanika teoretyczna,
Wykłady (W)
Semestr IV 45
godz
Charakterystyka
przedmiotu, jego zakres, stosowana terminologia oraz
rozwój historyczny (1);
Postawowe założenia
(Bernoulli’ego-Navier’a; kontinuum materialnego; definicja ustrojów prętowych,
powłokowych i płytowych; struktura reakcji materii – potencjał
Geiger’a-Scheel’a) (2);
O maszynach matematycznych i
ich zastosowaniu w rozwiązyaniu problemów stereomechaniki (1);
Definicje sił
powierzchniowych i objętościowych oraz wektora i tensora naprężenia (2);
Warunki równowagi ośrodków
kontynualnych; dowód symetrii tensora naprężenia (2);
Przemieszczenia,
odkształcenia i relacje nierozdzielności (4);
Naprężenia główne jako
ekstremalne wartości naprężeń normalnych (3);
Uogólniony aksjomat Hooke’a
(tworzywo anizotropowe, ortotropowe i izotropowe); różne układy stałych sprężystości
– charakterystyki Lamé i stałe techniczne; równania konstytutywne (3);
Podstawowe doświadczenia do
ustalania wytrzymałości i charakterystyk odkształcalności różnych tworzyw a
przede wszystkim stali konstrukcyjnych i betonów (5);
Założenia analiz stanu
odkształcenia i naprężęnia w prętach; wyprowadzenie wzorów do wyznaczania
odkształceń (na podstawie uogólnionej hipotezy Bernoulli’ego-Navier’a) i
naprężeń w konstrukcjach prętowych; składowe wypadkowej oraz wektora momentów
reakcjii przyłożonych do dowolnego przekroju poprzecznego (3);
Rozciąganie i ściskanie
mimośrodowe prętów prostych i zakrzywionych (1);
Charakterystyki geometryczne
przekrojów normalnych (momenty statyczne, dewiacjii i bezwładności; tw.
J.Steinera) (1);
Główne centralne osie
bezwładności (koło bezwładności, elipsa K.Culmanna, przykłady zastosowań) (1);
Naprężenie styczne wywołane
siłami poprzecznymi w prętach prostych o zmiennych i stałych charakterystykach
przekrojów poprzecznych (2);
Definicje konstrukcji
izostatycznych i hyperstatycznych; ustroje geometrycznie zmienne i początkowo
geometrycznie zmienne; różne ekwiwalentne postacie warunków równowagi prętów
(4).
Równanie różniczkowe osi
odkształconej belki (analiza przypadku ogólnego uwzględnienia efektów
deformacji spowodowanych zarówno momentami zginającymi jak i też siłami
poprzecznymi); całkowanie równania różniczkowego; reakcje hyperstatyczne;
metoda Clebscha (3);
Uogólniona i pierwotna
metoda Mohra wyznaczania ugięć i kątów obrotów przekrojów normalnych belek (2);
Wyboczenie prętów
(naprężenie krytyczne, wzory L.Eulera i Tetmajera-Jasińskiego) (3);
Pojęcie wytężenia i
podstawowe hipotezy wytężeniowe (2).
Semestr VII 45
godz.
Metody wyznaczania
przemieszczeń, odkształceń i naprężeń wywołanych obciążeniami i efektami
termicznymi w ustrojach sprężystych (10);
Twierdzenia i i metody
energetyczne (Clapeyrona, Betti’ego, Meanabre’a, Castigliano, Maxwella i
Hamiltona) (6);
Energia sprężystości i sztywności
przekrojów normalnych konstrukcji prętowych (2);
Wyprowadzenia wzoru Maxwella
– Mohra służącego do wyznaczania przemieszczeń ustrojów prętowych (3);
Różniczkowe warunki
równowagi ustrojów prętowych przestrzennych i płaskich (4);
Stan deformacji belek
opartych na sprężystym podłożu Winklera (6)
Teoria skręcania prętów o
dowolnych i niezmiennych kształtach przekrojów poprzecznych (metoda Coloumba
dotycząca prętów o przekrojach kołowych, błędy metody Naviera, zależności
przypadku ogólnego w założęniu deplanacji przekrojów poprzecznych, wzory de
Saint-Venanta i Főppla, rozkłady naprężeń w prętach o prostokątnych i
trójkątnych kształtach ich przekrojów poprzecznych) (9);
Zależności dotyczące
wyznaczania kształtów osi ustrojów prętowych w założeniu stanu bezmomentowego
(równania dotyczące dowolnych prętów i układów płaskich; wyznaczenie krzywej
łańcuchowej i liny poddanej działaniu pionowego obciążenia równomiernie
rozłożonego) (5).
Ćwiczenia
audytoryjne (Ć)
Semestr IV 30
godz.
Wprowadzenie; symbolika
indeksowa; umowa sumacyjna; operacje dotyczące wektorów przy notacji
indeksowej. Wektorowe warunki równowagi (2);
Wypadkowa uogólniona
przestrzennego zbioru sił (1);
Pojęcie uogólnionych sił
wewnętrznych oraz konstrukcji geometrycznie zmiennych, statycznie wyznaczalnych
i statycznie niewyznaczalnych. Różniczkowe warunki równowagi płaskich ustrojów
prętowych w płaskim stanie obciążenia (2);
Wyznaczanie uogólnionych sił
wewnętrznych w płaskich, izostatycznych ustrojach prętowych (belki jedno- i
wieloprzęsłowe, ramownice, łuki, kratownice) (4);
Konstrukcje
chwilowo-geometrycznie zmienne (1);
Elementy rachunku
wektorowego w dowolnych współrzędnych krzywoliniowych (3);
Wektor i tensor naprężenia
oraz zależności pomiędzy nimi (1);
Tensor odkształcenia, definicje
odkształceń (1);
Związki konstytutywne,
uogólnione prawo Hooke’a, stałe materiałowe; naprężenia i odkształcenia w
jednoosiowym stanie napięcia (2);
Wyznaczanie naprężeń
głównych w przestrzennym i płaskim stanie naprężenia (3);
Charakterystyki geometryczne
przekrojów normalnych prętów; wyznaczanie głównych centralnych osi bezwładności
(2);
Obliczanie naprężeń
normalnych w belkach w przypadkach zginania prostego i ukośnego (1);
Rdzeń przekroju (1);
Wyznaczanie rozkładów
naprężeń stycznych w przekrojach poprzecznych prętów (1);
Ustalanie ugięć uogólnioną
metodą Clebscha oraz metoda analityczno-graficzną (JMG) (3);
Wyboczenie; wymiary
przekrojów ściskanych (2);
Semestr VII 15
godz.
Stan deformacji belek
opartych na podłożu E.Winklera (3);
Wyznaczanie naprężeń w
przypadku skręcania prętów o różnych kształtach przekrojów (4);
Wytężenie; naprężenia
zredukowane wynikające z hipotez M.T.Hubera (H-M-H) oraz W.Burzyńskiego (3);
Równania przemieszczeniowe
G.LAMÉ we współrzędnych walcowych i sferycznych (3);
Wyznaczanie kształtów prętów
w stanach bezmomentowych (2);
Ćwiczenia
laboratotyjne (L)
Semestr IV 15
godz.
Statyczna próba rozciągania
metali;
Badanie stanu odkształceń i
naprężeń w belce przy wyłącznym zginaniu;
Wyznaczanie modułu Kirchoffa
G przez pomiar odkształceń skręcanej rury;
Doświadczenie nad
wyboczeniem sprężystym prętów prostych;
Ustalanie twardości metali;
Doświadczenie wytrzymałości
udarowej przy zginaniu.
Ćwiczenia
projektowe (P)
Semestr IV 15
godz.
Ćwiczenia te polegają na wykonaniu przez studentów
prac obliczeniowych i rysunkowych na podstawie indywidualnych zadań w
następujących tematach -
Ustalanie wypadkowej oraz jej wektora wodzącego w
przypadku zbioru sił usytuowanych w przestrzeni trójwymiarowej;
Wyznaczanie uogólnionych sił wewnętrznych w płaskich
ustrojach prętowych (belkach, ramownicach, kratownicach).
Semestr VII 30
godz.
Ćwiczenia te polegają na wykonaniu przez studentów
prac obliczeniowych i rysunkowych na podstawie indywidualnych zadań w następujących
tematach -
Wyznaczanie naprężeń głównych oraz kierunków
głównych w założeniu przestrzennego stanu napięcia;
Obliczanie ugięć belek przy korzystaniu z metody
Clebscha oraz wyznaczanie ekstremalnych naprężeń normalnych w belkach o
przestrzennym układzie sił wewnętrznych;
Obliczanie ugięć belek uogólnioną metodą Mohra w
założeniu uwzględnienia i pominięcia efektów deformacji spowodowanych siłami
stycznymi. Wyznaczanie naprężeń stycznych oraz wytężeń w punktach przekroju
poprzecznego belki.
Formy zaliczenia
-
W - egzamin pisemny i ustny w
semestrach IV i VII.;
Ć - dwa kolokwia w semestrze IV
i jedno w semestrze VII oraz rozmowa ustna uzupełniająca;
P - wykonanie indywidualnych
ćwiczeń projektowych i obrona (pisemna i ustna) tych prac;
L - sprawdziany na ćwiczeniach,
sprawozdania z wykonanych doświadczeń i pomiarów.